พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต 3.วัชชิสัตตกวรรค 10. วิปัตติสูตร
ไม่มีความเลื่อมใสยิ่งขึ้นในภิกษุทั้งหลาย
ปรารถนาฟังสัทธรรมอย่างคอยคิดโต้แย้ง
แสวงหาผู้รับทักษิณานอกศาสนานี้
และทำอุปการะนอกศาสนาก่อน
อุบาสกนั้นผู้เสพธรรม 7 ประการ
อันเป็นเหตุแห่งความเสื่อมที่เราแสดงดีแล้วนี้แล
ย่อมเสื่อมจากสัทธรรม
ส่วนอุบาสกใดไม่ละเลยการเยี่ยมเยียนภิกษุผู้อบรมตน
ไม่ทอดทิ้งการฟังอริยธรรม ศึกษาในอธิศีล
มีความเลื่อมใสยิ่งขึ้นในภิกษุทั้งหลาย
ปรารถนาฟังสัทธรรมอย่างไม่คอยคิดโต้แย้ง
ไม่แสวงหาผู้รับทักษิณานอกศาสนานี้
และทำอุปการะในศาสนานี้ก่อน
อุบาสกนั้นผู้เสพธรรม 7 ประการ
อันไม่เป็นเหตุแห่งความเสื่อมที่เราแสดงดีแล้วนี้แล
ย่อมไม่เสื่อมจากสัทธรรม
ทุติยปริหานิสูตรที่ 9 จบ
10. วิปัตติสูตร
ว่าด้วยวิบัติและสมบัติของอุบาสก
[30] ภิกษุทั้งหลาย วิบัติของอุบาสก 7 ประการนี้ ฯลฯ1
ภิกษุทั้งหลาย สมบัติของอุบาสก 7 ประการนี้ ฯลฯ
วิปัตติสูตรที่ 10 จบ
เชิงอรรถ :
1 เครื่องหมาย ฯลฯ ที่ปรากฏในข้อ 30-31 ดูความเต็มในข้อ 29 (ทุติยปริหานิสูตร) หน้า 44-45
ในเล่มนี้